De Partij voor de Dieren is blij met het feit dat het kabinet besloten heeft haar motie om een vangstverbod op met dioxine besmette paling uit te voeren. Vandaag behandelt de Kamer de wijziging van de Visserijwet, die op aandringen van de Partij voor de Dieren in een spoedprocedure gewijzigd wordt om wettelijke mogelijkheden te creëren voor maatregelen in de visserijketen ter bescherming van de volksgezondheid.

Al in 2007 waren er rapporten waaruit bleek dat de gehaltes dioxine in paling uit de grote rivieren de wettelijke normen ver overschreed en dus een gevaar vormde voor de volksgezondheid. Ondanks herhaaldelijke vragen van de Partij voor de Dieren talmde het kabinet echter met het nemen van maatregelen. Nu vier jaar later, onder invloed van een indringende uitzending van Zembla, worden er eindelijk maatregelen genomen om de burger te beschermen tegen dioxinevervuiling in paling en wordt eindelijk geregeld dat de vangst van paling in vervuilde gebieden verboden kan worden.

Met het vangstverbod zijn weliswaar de zorgen voor de consumenten van paling afgenomen, voor de palingstand blijven de zorgen onverminderd groot. In vijftig jaar is de palingstand in ons land met meer dan 90 procent afgenomen. De diersoort staat op de rand van uitsterven. Verschillende adviescommissies die in opdracht van het voormalig ministerie van LNV onderzoek hebben gedaan naar de palingstand concludeerden dat een totaalvangstverbod nodig is om de soort nog de gelegenheid te geven te herstellen. Zelfs bij de invoering van zo’n verbod zal het nog zeker 80 tot 200 jaar duren voor er weer sprake zal zijn van een gezonde palingstand.

Daarom pleit de Partij voor de Dieren vandaag wederom voor totaalverbod op de vangst van paling. Zowel in Nederland als in de andere Europese lidstaten. De maatregel zal gepaard moeten gaan met een warme sanering van de palingsector. Zoals er om economische redenen geen ruimte meer is voor fabricage en verkoop van fotorolletjes, zo zal om ecologische redenen ook de vangst van een bedreigde diersoort moeten worden uitgebannen.

Esther Ouwehand: “Het zou van een onbeschrijfelijke domheid getuigen om door te gaan met de vangst van een met uitsterven bedreigde diersoort. De paling is met zijn bijzondere leefwijze de Dodo van onze tijd. Het kan en mag niet zo zijn dat we de laatste exemplaren op toast serveren of onderwerp maken van rookwedstrijden.”